Στην Βόρεια Εύβοια  μπορείτε να επισκεφθείτε :

Την ευρύτερη περιοχή Προκοπίου, Ροβιών, Λίμνης.

Βασικός σταθμός η πανέμορφη και παραθαλάσσια πόλη της Λίμνης στην οποία με τα πρώτα κιόλας βήματα, που θα κάνει ο επισκέπτης στα δρομάκια της, θα διαπιστώσει ότι κάτι ακαθόριστο την κάνει να ξεχωρίζει. Είναι άραγε το νησιώτικο στοιχείο που έντονα εμφανίζεται σε κάθε γωνιά της; Είναι το πνεύμα των προσωπικοτήτων που ανέδειξε στο πέρασμα των χρόνων και πέρασε ανεξίτηλο σε αντάξιους κληρονόμους; Είναι η προσπάθεια διατήρησης της παλιάς καλής, χαρακτηριστικής και αποκλειστικής προσωπικότητας της πόλης από τους σημερινούςτης κατοίκους; Ό,τι πάντως και να είναι, η διαπίστωση αυτή εμφανίζεται κοινή και διαχρονική. Η Λίμνη είναι μια πόλη αμφιθεατρικά χτισμένη, κοντά στο αρχαίο Ελύμνιον, τόπος που, κατά το Σοφοκλή, συναντήθηκε για πρώτη φορά ο Δίας με την Ήρα. Οι περισσότεροι κάτοικοι της έχουν αιγαιοπελαγίτικη καταγωγή, καθώς τον 16ον αιώνα, πολλοί αιγαιοπελαγίτες καπεταναίοι μετοίκησαν στην περιοχή αυτή. Η καρδιά της πόλης χτυπά στην παραλιακή της ζώνη, εκεί όπου τουρίστες και μόνιμοι κάτοικοι συναντιούνται για ν΄ απολαύσουν το καφέ τους ή το φαγητό τους, έχοντας ως θέα από τη μια τον Ευβοϊκό κόλπο και από την άλλη την καταπράσινη πλαγιά της πόλης. Ιδιαιτέρως γνωστή για τα ψάρια της, χάρη στα όμορφα αρχοντικά και σπίτια, όπου τα περισσότερα από αυτά χρονολογούνται τον 19ο και 20 αιώνα, αποτελεί ένα μοναδικό προορισμό. Πολλά είναι τα μνημεία (κυρίως βυζαντινά και μεταβυζαντινά), που μπορεί να επισκεφθεί κάποιος στη Λίμνη. Ο ναός της Ζωοδόχου Πηγής είναι ένα από αυτά και βρίσκεται μέσα στην πόλη. Είναι μικρό εκκλησίδιο κτισμένο πάνω σε ερείπια προγενέστερης παλαιοχριστιανικής Βασιλικής. Μέσα στο κατώτερο τμήμα του σημερινού παρεκκλησίου βρίσκεται τμήμα αψιδωτού δωματίου με ψηφιδωτό δάπεδο που χρονολογούνται στα τέλη του 5ου μ. Χ. αρχές 6ου μ. Χ. αιώνα. Μέσα στο εκκλησάκι βρίσκονται πολλά γλυπτά αρχιτεκτονικά μέλη, που ανήκαν στην προγενέστερη παλαιοχριστανική βασιλική και ήρθαν στο φως από την ανασκαφή. Πρόκειται, για θωράκια, κιονόκρανα, θραύσματα κιονίσκων κ.α. Ένα άλλο χαρακτηριστικό μνημείο, όπως προαναφέραμε, είναι ο σπηλαιώδης ναός του Αγίου Χριστοδούλου, που βρίσκεται στη δυτική άκρη της παραλίας της Λίμνης. Σημαντικό επίσης μνημείο της περιοχής είναι το Ασκητήριο του Αγίου Ανδρέα. Βρίσκεται νοτιοανατολικά της μονής Γαλατάκη σε υψόμετρο 110 μέτρων. Πρόκειται για μικρό μονόχωρο καμαρωτό κτίσμα, μέσα σε φυσικό σπήλαιο. Στην κόγχη του βρίσκεται τοιχογραφία της Παναγιάς της Βρεφοκρατούσας ενώ η ιστόρηση της σκήτης περιλαμβάνει θέματα από τη γέννηση και τμηματικές μορφές Αγίων ανάμεσα στους οποίους είναι και ο Άγιος Νικόλαος. Μέσα στη σκήτη, σύμφωνα με επιγραφή δύο μοναχών «εκ του Κάστρου Μονεμβασίας», είναι ενταφιασμένη κάποια σημαντική προσωπικότητα. Το κτίσμα χρονολογείται στα τέλη του 16ου αιώνα. Το Ιστορικό και Λαογραφικό Μουσείο της πόλης, στο οποίο υπάρχει και αρχαιολογική συλλογή πρέπει να είναι πρωταρχικός στόχος του προγράμματος του κάθε επισκέπτη. Πολύτιμα κειμήλια και αρχεία αναδεικνύουν το ρόλο της Λίμνης στην πολιτιστική και οικονομική ανάπτυξη της Εύβοιας αλλά και της Ελλάδας γενικότερα. Στον πρώτο όροφο του Μουσείου στεγάζεται η Αρχαιολογική Συλλογή Λίμνης, που περιλαμβάνει αξιόλογα αγγεία, νομισματική συλλογή και ρωμαϊκά μωσαϊκά- Επίσης στην αίθουσα φυλάσσονται αρχιτεκτονικά μέλη, ταφικές επιγραφές της κλασικής, της ελληνιστικής και της ρωμαϊκής περιόδου καθώς και της Οθωμανοκρατίας. Ένα από τα αξιολογότερα εκθέματα αποτελεί και μία τράπεζα προσφορών της βυζαντινής περιόδου. Στο ισόγειο του Ιστορικού και Λαογραφικού Μουσείου αξίζει κάποιος να επισκεφθεί για να μελετήσει τα έγγραφα του Ιστορικού Αρχείου της Λίμνης. Έξω από την πόλη κάνοντας μια βόλτα θα συναντήσετε απίστευτες παραλίες για όλα τα γούστα.

Την Αγία Άννα ένα δημοφιλή τουριστικό προορισμό στην Βόρεια Εύβοια, κυρίως λόγω της μεγάλης παραλίας του παραλιακού οικισμού και του εξαιρετικά οργανωμένου κάμπινγκ που αυτή διαθέτει. Ο κύριος οικισμός βρίσκεται σε μια ήπια πλαγιά 6 χιλ. από την παραλία. Μια από τις πιο μεγαλύτερες παραλίες της Εύβοιας απλώνεται μπροστά σας και σας προσκαλεί να απολαύσετε το μπάνιο σας. Με θέα τον απέραντο ορίζοντα η παραλία της Αγίας Άννας γνωστή και ως Αγκάλη αποτελεί μια εξαιρετική επιλογή για μπάνιο. Πάντα καθαρή και φιλική προς τους λουόμενος αφήνει τα αιγαιοπελαγίτικα νερά της να σας δροσίσουν. Στην πλευρά του οικισμού η πλαζ είναι οργανωμένη με ξαπλώστρες και ομπρέλες.

Το Μαντούδι στο οποίο ο επισκέπτης της περιοχής καταλήγει ακολουθώντας το πιο όμορφο τμήμα της διαδρομής Χαλκίδας-Αιδηψού, που μετά το Προκόπι ακολουθεί παράλληλη πορεία με τον Ποταμό Κηρέα, διασχίζοντας ένα από τα ομορφότερα πλατανοδάση της Ελλάδας. Το Μαντούδι χτισμένο στην καρδιά της Βορειοκεντρικής Εύβοιας, βρίσκεται σε απόσταση μικρότερη των 3 χλμ. από την υπέροχη αμμώδη αιγαιοπελαγίτικη ακτή Κυμάσι, ιδανική για καλοκαιρινές διακοπές, Κοντά στην παραλία αυτή άκμασε κατά τη βαθειά αρχαιότητα η θρυλική ευβοϊκή πόλη Κήρινθος. Περπατήστε στη μεγάλη πλατεία του Μαντουδίου και στα στενά δρομάκια με τα παλαιά και τα σύγχρονα σπίτια. Αξίζει να δείτε : Την εκκλησία του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου. Τη βιβλιοθήκη. Τα χωριά Κήρινθος και Στροφυλιά. Στο πρώτο βρίσκονται τα σπίτια των οικογενειών Ζαΐμη και Αβέρωφ, ενώ στο δεύτερο υπάρχει η αξιόλογη πετρόκτιστη εκκλησία της Αγίας Τριάδας. Τα απομεινάρια οχυρώσεων της αρχαίας Κηρίνθου. Το χωριό Καλύβια με το υπεραιωνόβιο πλατάνι και τη βρύση.

Στην ευρύτερη περιοχή επισκεφτείτε οπωσδήποτε :Τον Ιερό Ναό του Οσίου Ιωάννη του Ρώσου. Χιλιάδες πιστοί επισκέπτονται το σκήνωμα του Αγίου Ιωάννη του Ρώσου κάθε χρόνο και προσεύχονται στη χάρη του. Το σκήνωμα το μετέφεραν πρόσφυγες από το Προκόπι της Μικράς Ασίας, μετά την Μικρασιατική Καταστροφή και την ανταλλαγή πληθυσμών το 1924. Το μοναστήρι του Οσίου Δαυίδ. Η μονή του Οσίου Δαβίδ του Γέροντα που βρίσκεται στους πρόποδες του βουνού Καβαλάρης με υψόμετρο 930 μέτρων βοήθησε την ελληνική επανάσταση με αποτέλεσμα την καταστροφή της από τους Τούρκους. Σε αυτή σώζεται δανειστήριο του Αγγελή Γοβιού, ο οποίος δανείστηκε 1000 γρόσια για την ενίσχυση της επανάστασης. Εκεί υπάρχουν τα τίμια λείψανα του Οσίου Δαβίδ του Γέροντα καθώς και άλλα προσωπικά του αντικείμενα. Τη μονή του Αγίου Νικολάου Γαλατάκη στον Δήμο Ελυμνίων, την αρχαιότερη μονή της Εύβοιας, που είναι χτισμένη σε φυσικό πλάτωμα και σύμφωνα με την παράδοση, ιδρύθηκε κάπου στα τέλη του 7ου αιώνα. Τούς καταρράκτες του Δρυμώνα που συνθέτουν μια τοποθεσία ανεξάντλητης φυσικής ομορφιάς. Οι πανέμορφοι αυτοί καταρράκτες βρίσκονται στην Εύβοια, σε υψόμετρο 620 μέτρων, 4 χιλιόμετρα μετά το Μοναστήρι του Οσίου Δαυίδ. Το Δασαρχείο της περιοχής έχει δημιουργήσει για τους επισκέπτες, με πολύ προσοχή και σεβασμό στο φυσικό περιβάλλον, ένα ξύλινο περίπτερο με μια μικρή έκθεση τοπικών φυτών καθώς και απολιθωμάτων που έχουν βρεθεί στη περιοχή. Επίσης, έχει κατασκευάσει με φυσικά υλικά, κορμούς δέντρων και σχοινιά, γέφυρες και στηρίγματα, προκειμένου να απολαύσει ο περιηγητής τις ανεπανάληπτες υδατοπτώσεις μέσα από μια σύντομη οδοιπορική διαδρομή. Ο ποταμός Σηπιάς δημιουργεί ένα μαγευτικό θέαμα διασκορπίζοντας το νερό του στους ονειρεμένους καταρράκτες. Το νερό πέφτει με πάταγο και ορμή από ύψος 15 μέτρων σε μια κρυστάλλινη λίμνη κυκλωμένη από βράχια και δάσος. Η κατάφυτη αυτή λίμνη είναι μεγάλης οικολογικής αξίας λόγω του πυκνού ελατοδάσους που την περιβάλλει και συνδυάζεται με τα σπάνιας ομορφιάς μαύρα πεύκα.

Την περιοχή των Λουτρών Αιδηψού όπου θα έχετε τη δυνατότητα να μεταβείτε στο υδροθεραπευτήριο και στις θερμές πηγές και να ενημερωθείτε δωρεάν από ειδικευμένο προσωπικό για την σύνθεση, την θρησκευτικότητα και την ιστορία των Ιαματικών νερών. Η λουτροθεραπεία στις ιαματικές πηγές, που ήταν γνωστές τουλάχιστον από τον 13ο αιώνα π. Χ., είχε σαν σκοπό την καθαριότητα του σώματος και την θεραπεία από δερματικές η άλλες ασθένειες. Ο Όμηρος τον 8. αι. π. Χ. περιγράφει την λουτροθεραπεία ως αναζωογονητική και μαζί με αιθέρια έλαια, ακόμη πιο αποδοτική. Τα Λουτρά Αιδηψού είναι ίσως ο αρχαιότερος τουριστικός προορισμός του κόσμου, αφού από τον 5ο αιώνα π. Χ. άνθρωποι από όλον τον τότε γνωστό κόσμο έρχονταν εδώ. Σχετικά η Μυθολογία αναφέρει ότι η Θεά Αθηνά ίδρυσε την Αιδηψό για να ξεκουράζεται ο προστατευόμενος της Ηρακλής μετά του άθλους του. Παρακάλεσε τον αδελφό της Ήφαιστο να φέρει ζεστά νερά για την χαλάρωση του Ηρακλή και την ανανέωση των δυνάμεων του, ο Θεός κτύπησε με το σφυρί του μέχρι τα έγκατα της γη και αμέσως ανάβλυσαν τα ιαματικά νερά. Για την Αιδηψό, που υπήρξε και ένα από τα πιο κοσμοπολίτικα κέντρα της Ελλάδας, έγραψε και ο Αριστοτέλης προσπαθώντας να εξηγήσει το φαινόμενο των ιαματικών θερμών νερών, που προέρχονται από υποθαλάσσια ποτάμια που εκχυλίζουν στην περιοχή της Αιδηψού. Κατά τους ρωμαϊκούς χρόνους και με τη λήξη των πολεμικών συγκρούσεων στον Ελλαδικό χώρο, η Αιδηψός βρίσκεται στην ακμή της, εξαιτίας των ιαματικών της υδάτων και της ρωμαϊκής εύνοιας. Στην πόλη έρχονται για λουτροθεραπεία και για να θεραπευτούν - όπως μαρτυρούν οι βάσεις αγαλμάτων και οι επιγραφές που βρέθηκαν εδώ- οι αυτοκράτορες Αδριανός, Μάρκος Αυρήλιος, Αύγουστος, Σεπτήμιος Σεβέρος, Μέγας Κωνσταντίνος, Θεοδόσιος, καθώς επίσης ο στρατηγός Σύλλας και αρκετοί βυζαντινοί αξιωματούχοι. Με την εξάπλωση του Χριστιανισμού τα λουτρά υπολειτουργούν. Όταν οι Τούρκοι το 1470 καταλαμβάνουν όλη την Εύβοια αρχίζει πάλι μια σχετική κίνηση στην περιοχή της Αιδηψού και προσέλευση κόσμου στα ιαματικά νερά της. Μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας από τους Τούρκους, απλοί άνθρωποι έρχονται στην Αιδηψό για να θεραπευτούν, από το 1839 στήνουν σκηνές, μένουν σε αυτές και επειδή η προσέλευση κόσμου ήταν μεγάλη η κοινότητα της Αιδηψού απέκτησε τα λουτρικά δικαιώματα. Από το 1875 και μετά αρχίζει μια νέα εποχή, της οργάνωσης και της ανοικοδόμησης της περιοχής, χτίζονται τα πρώτα πανδοχεία και ξενοδοχεία. Το 1896 εντυπωσιάζει το τριόφορο νεοκλασσικό πετρόχτιστο ξενοδοχείο πολυτελείας «Θέρμαι Σύλλα» που υπάρχει και σήμερα ανακαινισμένο, ενώ μέχρι της αρχές του 20ου αιώνα χτίστηκαν ακόμη περισσότερα ξενοδοχεία υψηλής κατηγορίας. Η Αιδηψός εξελίσσεται σε κοσμοπολίτικο κέντρο, προσελκύει πλούσιους Έλληνες και ξένους, ορχήστρες διασκεδάζουν τους επισκέπτες. Ανάμεσα τους ο Ελευθέριος Βενιζέλος, ο Κωστής Παλαμάς και άλλοι. Με την έναρξη του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου, η Αιδηψός βομβαρδίζεται, πραγματοποιείται κατάσχεση όλων των καταλυμάτων και των ξενοδοχείων της Αιδηψού και χρησιμοποιούνται ως νοσοκομεία. Μετά το τέλος του πολέμου αρχίζει η ανοικοδόμηση και η ανακαίνιση όλων των κτηρίων, οι πρώτοι επισκέπτες έρχονται και η κοσμική ζωή ξαναρχίζει με ονόματα παγκοσμίως γνωστά, Γκρέτα Γκάρμπο, Ομάρ Σαρίφ, Μαρία Κάλλας, Ουίνστον Τσώρτσιλ, Αριστοτέλης Ωνάσης. Μαρίκα Κοτοπούλη και πολλοί άλλοι. Στις μέρες μας, η Λουτρόπολη, χάρις στο μεράκι, τη φιλοξενία των κατοίκων της και τις σύγχρονες ανέσεις που προσφέρει, εξακολουθεί να ελκύει χιλιάδες τουρίστες. Σήμερα υπάρχουν περισσότερες από 80 ιαματικές πηγές στην Αιδηψό, που η θερμοκρασία τους κυμαίνεται από 28 έως 86 βαθμούς Κελσίου. Τα ιαματικά νερά αναβλύζουν από ένα βάθος περίπου 3000 μέτρων. Τα Λουτρά Αιδηψού είναι τα πιο οργανωμένα στην Ελλάδα, ο Εθνικός Οργανισμός Τουρισμού οικοδόμησε το νέο υδροθεραπευτήριο με 84 ατομικούς λουτήρες με σύστημα υδρομασάζ, εσωτερική πισίνα κινησιοθεραπείας και εξωτερική με ιαματικό και θαλασσινό νερό. Η σπηλιά του Σύλλα κοντά στην εκκλησία των Αγίων Αναργύρων με πηγές, παραπέμπει στην ρωμαϊκή εποχή όπως και άλλα υπολείμματα από την αρχαιότητα που είναι σκορπισμένα στην περιοχή. Στο Αρχαιολογικό Μουσείο που βρίσκεται σε μια αίθουσα του υδροθεραπευτηρίου του ΕΟΤ, εκτίθενται αντικείμενα του οικισμού και της περιοχής.

Την περιοχή της Ιστιαίας. Στην πόλη της Ιστιαίας μπορείτε να θαυμάσετε το Μουσείο Φυσικής ιστορίας με τη μεγαλύτερη συλλογή πτηνών στην Ελλάδα. Η αρχαία πόλη της Ιστιαίας που αναφέρεται από τον Όμηρο ως «πολυστάφυλος Ιστιαία», από τους πολλούς αμπελώνες της, δεν βρισκόταν στο σημείο που είναι χτισμένη η σύγχρονη, αλλά δύο περίπου χιλιόμετρα δυτικά, προς το μέρος των Ωρεών και του Ταξιάρχη, στις πλαγιές του όρους Τηλέθριου, παρά τον ποταμό Κάλλαντα (Ξεριά), στη θέση καλούμενη Δρυμός, επί βραχώδους λόφου. Η καινούρια πόλη, όπως εμφανίζεται σήμερα, άρχισε να δημιουργείται λίγο πριν από την Τουρκοκρατία στην Εύβοια (1470), με το όνομα «Ξηροχώρι», αρχικά στην απογραφή του 1474 και πολύ αργότερα, μέσα από τα ποιήματα του περιηγητή μοναχού Δαπόντε στα μέσα του 17ου αιώνα. Εμπορικό και γεωργικό κέντρο της Βόρειας Εύβοιας, η πόλη της Ιστιαίας, απλώνεται σε πεδινή έκταση, όπου καλλιεργούνται ελιές, κηπευτικά και συκιές. Σύγχρονες κατοικίες, λιγοστά παλαιά αρχοντικά, έργα μαστόρων από τα Aμπελάκια Θεσσαλίας, εμπορικά καταστήματα και μια όμορφη πλατεία με καφέ μπαρ συνθέτουν την εικόνα της πόλης. Σημαντικά αξιοθέατα της πόλης είναι : O Ναός του Αγίου Νικολάου,που βρίσκεται κοντά στο Ειρηνοδικείο της Ιστιαίας, είναι κάτι που αξίζει επίσης να δει ο επισκέπτης. Είναι μια τρίκλιτη ξυλόστεγος βασιλική, αρχιτεκτόνημα σπάνιο για τον ευβοϊκό χώρο. Σήμερα εσωτερικά διατηρείται μικρό μέρος των αρχικών τοιχογραφιών του. Μέσα στο ναό υπάρχουν πολλά ακιδογραφήματα κωπήλατων και ιστιοφόρων πλοίων διαφόρων τύπων που έγιναν σε διάφορες εποχές. Η αγιογράφηση του ναΐσκου χρονολογείται στα τέλη του 14ου με αρχές 15ου αιώνα. Το Λαογραφικό Μουσείο Ιστιαίας κοντά στην πλατεία του Αγίου Γεωργίου. Ο Εκπολιτιστικός Σύλλογος Ιστιαίας, έχει δημιουργήσει μια λαογραφική Συλλογή, που περιλαμβάνει αντικείμενα καθημερινής χρήσης, έπιπλα και οικοσκευή, παραδοσιακά υφαντά και κεντήματα, αλλά και σπάνια αντικείμενα των προσφύγων που ήρθαν στην περιοχή μετά το 1922. Η έκθεση συνοδεύεται από πλούσιο φωτογραφικό υλικό. Άλλα αξιοθέατα είναι : Η βυζαντινή εκκλησία της Αγίας Παρασκευής στην πλατεία της πόλης. Η λιμνοθάλασσα κοντά στα Kανατάδικα, όπου αποτελεί σημαντικό υδροβιότοπογια αποδημητικά και ενδημικά πουλιά. Το δάσος στο όρος Tελέθριο καταπληκτικής ομορφιάς με οξιές και καστανιές.

Τις Γούβες όπου βρίσκετε ο γνωστός πύργος των Γουβών, που αργότερα έγινε ιδιοκτησία του ποιητή Δροσίνη, το οίκημα χρονολογείται μετά το 1800 και κατασκευάστηκε από τον Ιμπραήμ Αγά. Τα αρχιτεκτονικά σχέδια τις εποχής είχε κάνει ένας σκλάβος που το ονομαζόταν Αχμέτ, μάλιστα λέγεται ότι σαν αντάλλαγμα ο Ιμπραήμ Αγάς του χάρισε την ελευθερία του. Η ιστορία αναφέρει ότι όσοι εργάσθηκαν έπαιρναν σαν αμοιβή λάχανα από τον πύργο του Αγά ο οποίος ήταν επιρρεπής στο αλκοόλ αλλά και πολύ σκληρός. Όλα τα παραπάνω είχαν σαν αποτέλεσμα να δημιουργηθεί ένας θρύλος γύρω από τον πύργο, που λέει ότι κάποτε ο Ιμπραήμ Αγάς μετά από πολλά βασανιστήρια, έσφαξε με μαχαίρι κάποιον άραβα υπηρέτη του. Μάλιστα το αίμα του άραβα υπηρέτη για πολλά χρόνια έμεινε ανεξίτηλο στους τοίχους του δωματίου που έγινε το φονικό. Μετά λοιπόν από τον Αγά ο πύργος πέρασε στα χέρια του παππού του ποιητή Δροσίνη το 1831 όπου εκεί μεγάλωσε και ο ποιητής Γ. Δροσίνης. Σήμερα ο πύργος ανήκει στο δήμο Αρτεμισίου και τα τελευταία χρόνια λειτουργεί ως μουσείο με μια ενδιαφέρουσα λαογραφική συλλογή.

Την Κερασιά, όπου βρίσκεται το Μουσείο Απολιθωμένων Θηλαστικών. Το μουσείο φιλοξενεί μοναδικά εκθέματα που ανακαλύφθηκαν από τις ανασκαφές που έλαβαν χώρα στο απολιθωμένο δάσος της Κερασιάς. Στις ανασκαφές που έγιναν ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα Ελλαδοθήρια και τα Σαμοθήρια, (καμηλοπαρδάλεις). Η παρουσία των απολιθωμένων θηλαστικών στην Κερασιά του Δήμου Μαντουδίου-Λίμνης-Αγίας Άννας ήταν γνωστή ήδη από τη δεκαετία 1960-1970. Ογκώδη οστά, συχνά προκαλούσαν το ενδιαφέρον των κατοίκων και των ερευνητών. Πρόκειται για απολιθωμένα ίχνη ζώων, που αν και φάνταζαν τόσο μακρινά και απρόσιτα σαν να άνηκαν στη σφαίρα του φανταστικού, μελλοντικά θα αποκτούσαν στέγη στο χωριό Κερασιά. Το μουσείο φιλοξενεί την απολιθωμένη πανίδα της περιοχής. Μαστόδοντα, προβοσκιδωτά, αρτιοδάκτυλα, περισσοδάκτυλα, μαχαιρόδοντες, θα λέγαμε πως αντιστοιχούν στα γνωστά σε μας ζώα όπως καμηλοπαρδάλεις, βοοειδή & χοίροι, ρινόκεροι, ιππάρια αιλουροειδή. Πετρώματα, σκελετικά στοιχεία άλλα και υποθαλάσσια απολιθώματα με τη βοήθεια χαρτών και εικαστικής στρωματογραφίας συνθέτουν την ιστορία της ζωής του μακρινού παρελθόντος της περιοχής. Δεν είναι τυχαίο λοιπόν, που στην ελληνική μυθολογία ήρωες όπως ο Ηρακλής είχαν να αντιμετωπίσουν με τη βοήθεια των θεών υπερφυσικά τέρατα που τρομοκρατούσαν τον άνθρωπο. Όντως, σε κάθε μύθο υπάρχουν ψήγματα αλήθειας. Όπως αποδεικνύεται από το πλήθος των απολιθωμάτων στην Ελλάδα και ειδικά στην Κερασιά, στο μακρινό παρελθόν ζούσαν ζώα, πολλά από τα οποία θεωρούνταν ιδιαίτερα επικίνδυνα για τον άνθρωπο. Να σημειωθεί, πως κατά τη διάρκεια της μουσειακής αναζήτησης και εξερεύνησης στο χώρο του μουσείου, άτομα με ειδικές ανάγκες μπορούν να κρατήσουν στα χέρια τους πετρώματα και απολιθώματα από ειδική προθήκη, καθώς και να διαβάσουν τα ενημερωτικά κείμενα σε μορφή Breille. Επίσης μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει το Απολιθωμένο Δάσος της Κερασιάς, ένα σπάνιο γεωλογικό μνημείο της Φύσης, που ο επισκέπτης αξίζει να το περιλάβει στην εξερεύνηση της ευρύτερης περιοχής. Η δημιουργία του συνδέεται με την έντονη ηφαιστειακή δραστηριότητα που εκδηλώθηκε στην περιοχή πριν από 10-25 εκατομμύρια χρόνια. Πρόκειται για ένα μοναδικό φυσικό μνημείο με εξαιρετικό ενδιαφέρον, αφού είναι ένα από τα πλουσιότερα απολιθωμένα δάση σε όλη την Ευρώπη, εκτείνεται δε, μεταξύ των χωριών Κερασιά - Αγία Άννα - Παπάδες. Σημαντικά είναι τα ευρήματα απολιθωμένων κορμών σ' ολόκληρη την περιοχή. Η κύρια εμφάνισή τους, όμως, βρίσκεται στη θέση Ψηλή Ράχη, δυτικά του χωριού Κερασιά. Εκεί, μέσα στα αγροκτήματα, εμφανίζονται συστάδες απολιθωμένων δέντρων, μεγάλων διαστάσεων, καθώς επίσης και κομμάτια απολιθωμένων κορμών. Στο μέρος εκείνο ζούσαν λιμναία γαστερόποδα και σπονδυλόζωα, ελέφαντες, ιππάρια και ιχθιθήρια (πρόγονοι της ύαινας). Έχει επίσης βρεθεί κρανίο δικέρατου ρινόκερω. Στην πανίδα ανήκαν και κάποια αιλουροειδή σαν λιοντάρια (μαχαιρόδοντες), καμηλοπαρδάλεις με κοντό λαιμό (ελλαδοθήρια), και χαλικοθήρια. Κάποια από αυτά τα ευρήματα εκτίθενται στο πολύ ενδιαφέρον Μουσείο Απολιθωμάτων Κερασιάς. Ο επισκέπτης θα έχει επίσης τη δυνατότητα στην περιοχή, με αυτό το εξαιρετικό φυσικό κάλος, να συναντήσει και την μοναδική και προστατευόμενη Ευβοϊκή δρυ.

Τους Ωρεούς, ένα από τα περισσότερο γνωστά παραλιακά χωριά και ένα από τα πιο φημισμένα τουριστικά θέρετρα στην Βόρεια Εύβοια, τόπος διακοπών και αποδράσεων για όλο τον χρόνο. Σημείο αναφοράς το λιμάνι όπου στον πεζόδρομο ο επισκέπτης εκτός από το περπάτημα μπορεί στα καταστήματα που υπάρχουν να απολαύσει καφέ η φαγητό, η ακόμη και το ποτό του δίπλα στην θάλασσα. Ξακουστά και γνωστά τα περίφημα ουζερί των Ωρεών, για το τσίπουρο αλλά και για τους φρέσκους θαλασσινούς μεζέδες.

Κοντινό καλοκαιρινό θέρετρο είναι και ο Νέος Πύργος, που είναι σχεδόν ενωμένος με τους Ωρεούς, και η παραλία Τσοκαΐτη Ιστιαίας. Το Κάστρο Ωρεών, για το οποίο λέγεται πως ο λόφος είναι τεχνιτός και ότι χρειάστηκε πολλά χρόνια για να γίνει. Ήταν δύσκολο να παραβιαστεί, είχε δυο υπόγειους εξόδους διαφυγής η μια ότι έφτανε μέχρι την πόλη της Ιστιαίας, και μάλιστα μέσα στο τούνελ χωρούσε μια αμαξά με δυο άλογα. Μαρτυρίες κατοίκων της Ιστιαίας λένε ότι υπάρχει τμήμα της υπόγειας οδού κάτω από τα σπίτια της Ιστιαίας ακόμη και σήμερα. Για την δεύτερη υπόγεια έξοδο διαφυγής λένε ότι οδηγούσε στην περιοχή Διβούνι Κεφάλες Ασμήνιου. Σήμερα αν επισκεφτείτε το Κάστρο Ωρεών θα δείτε μερικά κομμάτια από τον εξωτερικό τοίχο. Αξίζει όμως να το επισκεφτείτε για την ιστορία του αλλά και για την θέα που μπορείτε να δείτε από εκεί. Τον Ταύρο των Ωρεών. Δείγμα της μεγάλης πολιτιστικής ακμής των Ωρεών αποτελεί ο μαρμάρινος ταύρος μήκους 3,2 μέτρων της Ελληνιστικής εποχής, που βρέθηκε την δεκαετία του 60 στην παραλία και σήμερα εκτίθεται, μέσα σε γυάλινο κουβούκλιο. Φημολογείται τα κέρατα που λείπουν από το κεφάλι ότι ήταν χρυσά. Βρίσκεται στο πάρκο δίπλα στον παραλιακό δρόμο απέναντι από τα γραφεία του λιμεναρχείου, κοντά στο λιμάνι και είναι σημείο αναφοράς για τους Ωρεούς. Το Βυζαντινό ναό του Αγίου Βασιλείου, φαίνεται να είναι κτισμένος σε θέση προγενέστερου ειδωλολατρικού ιερού, βρίσκεται κάτω από το κάστρο των Ωρεών.

Το Πευκί ένα ειδυλλιακό τουριστικό θέρετρο της Βόρειας Εύβοιας, απέναντι ακριβώς από τον Παγασητικό κόλπο. Είναι χτισμένο σ΄ ένα καταπράσινο τοπίο με τα πεύκα να φτάνουν μέχρι τη θάλασσα και μ΄ ένα από τα ωραιότερα ηλιοβασιλέματα στην Εύβοια. Στα συν του, η εύκολη από το λιμάνι του, πρόσβαση στη Σκιάθο και στις άλλες Σποράδες, στις οποίες μπορεί κανείς να κάνει μονοήμερη εκδρομή. Η νυχτερινή ζωή εδώ είναι έντονη και οι επιλογές για διαμονή και φαγητό πολλές. Η περιοχή συνδυάζει αρμονικά τη καταγάλανη θάλασσα με το πευκοδάσος στο οποίο είναι χτισμένος ο οικισμός και χρωστάει το όνομά του. Η παραλία συνολικού μήκους σχεδόν 4 χλμ παρουσιάζει γοητευτική ποικιλιομορφία, όπου υπάρχουν άλλα σημεία με άμμο και άλλα σημεία με βότσαλο. Διαθέτει μεγάλη τουριστική υποδομή με ξενοδοχεία, ενοικιαζόμενα δωμάτια, γκαρσονιέρες κλπ, τα οποία γεμίζουν από παραθεριστές κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών μηνών, καθώς και πληθώρα εστιατορίων και ψαροταβέρνων.

Τον Άγιο Γεώργιο Λιχάδας που αποτελεί ένα από τα τελευταία χωριά της Βόρειας Εύβοιας μιας και βρίσκετε στη μύτη του νησιού. Πρόκειται για ένα πανέμορφο και γραφικό ψαροχώρι με όμορφες παράλιες και πεντακάθαρα νερά. Λίγα χιλιόμετρα μακριά θα συναντήσετε την παραλία του Κάβου αλλά και τα Λιχαδονήσια όπου τα τελευταία χρόνια παρουσιάζουν έντονο τουριστικό ενδιαφέρον. Στον Άγιο Γεώργιο Λιχάδος θα συναντήσετε αρκετά καταστήματα για την διασκέδαση σας αλλά και τα καθημερινά σας ψώνια.

Τα Ήλια ένα γραφικό παραθαλάσσιο ψαροχώρι, νοτιοανατολικά της Αιδηψού, με πεντακάθαρη θάλασσα, μικτά (ιαματικά-θαλασσινά) μπάνια και χωρίς υγρασία. Πήρε το όνομα του από το ναό του Ηλίου Απόλλωνα (όπου και το Μαντείο του Σελινοντίου Απόλλωνα) που ήταν κτισμένος ψηλότερα στο όρος Τελέθριο. Ήσυχο και φιλόξενο δέχεται κάθε καλοκαίρι παραθεριστές, που αγαπούν κυρίως την ηρεμία. Ο τουρίστας μπορεί να φιλοξενηθεί σε ενοικιαζόμενα δωμάτια και γκαρσονιέρες και να απολαύσει ποικιλίες θαλασσινών, που με τόση μαεστρία οι επαγγελματίες του τόπου, προσφέρουν. Εδώ ο επισκέπτης έχει τη χαρά να ηρεμεί, αλλά και να ξεφαντώνει, αν το θέλει, στα κέντρα διασκέδασης της περιοχής. Καταφύγιο για υποβρύχιους αλλά και παράκτιους ψαράδες που διαλέγουν αυτό το χόμπι για να περάσουν ευχάριστες στιγμές ξεκούρασης.

Τον Άγιο Νικόλαο και την παραλία Ελληνικών, από τις σπάνιας ομορφιάς παραλίες, στην οποία υπάρχει ψιλή άμμος και στο κέντρο του φυσικού κόλπου ένα πανέμορφο νησάκι με το γραφικό εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου, που μπορείς να το επισκεφτείς και κολυμπώντας. Αυτή η εκπληκτική φυσική ομορφιά είναι που κάνει τον ταξιδιώτη να θέλει να έρθει ξανά και ξανά. Δεξιά από την παραλία του Αγίου Νικολάου υπάρχουν άλλες δύο μικρές και πιο ήσυχες παραλίες.

Το Ψαροπούλι Βασιλικών, μια διαρκώς ανερχόμενη δύναμη στον τουρισμό της Βόρειας Εύβοιας. Αναδείχτηκε το φυσικό κάλος της περιοχής από το γνωστό παιχνίδι της τηλεόρασης¨ Η Φάρμα ¨ και από τότε αποτελεί σταθμό στο τουρισμό της Εύβοιας. Μικρές ξενοδοχειακές μονάδες αλλά και πληθώρα από ενοικιαζόμενα δωμάτια και Studios περιμένουν να σας φιλοξενήσουν. Στην οργανωμένη παραλία μπορείτε να κάνετε το μπάνιο σας. Απολαύστε το φαγητό σας στα ταβερνάκια του χωριού και θα φύγετε με τις καλύτερες εντυπώσεις. Μια σειρά από μεμονωμένες παραλίες βρίσκονται δίπλα στο Ψαροπούλι, για να συμβάλλουν στην καλύτερη διαμονή σας.

Περιοχή με καταπράσινο και πολύ όμορφο φυσικό περιβάλλον, η Βόρεια Εύβοια αποτελεί ιδεώδη ταξιδιωτικό προορισμό για όσους επιθυμούν ολιγοήμερες εξορμήσεις ή και πολυήμερες διακοπές όλες τις εποχές του χρόνου. Πυκνά πευκοδάση, παραποτάμια δάση από υπεραιωνόβια πλατάνια και ελαιώνες, ορεινά συγκροτήματα ιδιαίτερης φυσικής ομορφιάς, πεδινές εκτάσεις με καλλιέργειες, ποταμοί και καταρράκτες, σε συνδυασμό με πλατιές αμμουδερές παραλίες γαλήνιες ακρογιαλιές και εκπληκτικές παραλίες, μοναδικής φυσικής ομορφιάς, καταπράσινες, οργανωμένες ή πιο μοναχικές, με άμμο ή με βότσαλο,όπως αυτές, στο Σαρακήνικο στο Ψαροπούλι Βασιλικών, στα Μπάνια Γιάλτρων, στον Αγιόκαμπο, στα Ελληνικά, στους Ωρεούς, στις Ροβιές, στο Αχλάδι, στο Πήλι, στην Κοτσικιά, κλπ.