Στην νότια Εύβοια  μπορείτε να επισκεφθείτε :

Την Κύμη μια αρχοντική και φιλόξενη κωμόπολη, χτισμένη αμφιθεατρικά σε έναν καταπράσινο λόφο, με θαυμάσια θέα στο Αιγαίο. Για το λόγο αυτό πολλοί τη χαρακτηρίζουν «Μπαλκόνι» του Αιγαίου. Η τοποθεσία της αρχαίας Κύμης απέχει περίπου μία ώρα με τα πόδια από τη σημερινή Κωμόπολη, κοντά σ’ ένα μικρό βενετσιάνικο Κάστρο. Η πόλη είναι ονομαστή για τα μεταξωτά της καθώς και την αρχιτεκτονική της, τη λεγόμενη «Κουμιώτικη Αρχιτεκτονική». Δείγματα της χαρακτηριστικής "κουμιώτικης" αρχιτεκτονικής, αξίζει να δει κανείς στα πετρόχτιστα σπίτια και αρχοντικά, στα πλακόστρωτα στενά, στην γραφική πλατεία με την εκκλησία του Αγίου Αθανασίου. Μια επίσκεψη στην πόλη της Κύμης, σε οποιαδήποτε εποχή του έτους κι αν πραγματοποιηθεί, θα μείνει στη μνήμη του επισκέπτη ως γεγονός ανεπανάληπτο σχεδόν. Δεν είναι υπερβολική η άποψη αυτή, γιατί η περιοχή αυτή της Ελλάδας, διαθέτει μια μοναδική ομορφιά και ιδιαιτερότητα: Συνδυάζει με εξαιρετικό τρόπο, όσο ελάχιστα ελληνικά σημεία, τη συνύπαρξη φυσικής ομορφιάς και ανθρώπινης παραδοσιακής κτηριακής δημιουργίας. Ως προς τη φύση συνυπάρχει αρμονικά το γαλάζιο της θάλασσας και το πράσινο του βουνού, με εντυπωσιακό τρόπο. Ως προς την αρχιτεκτονική δε των κτηρίων διατηρήθηκε, ευτυχώς, η λαϊκή παράδοση, πράγμα σπάνιο για τα ελληνικά δεδομένα. Έτσι ο επισκέπτης έχει την ευκαιρία να απολαύσει εξίσου τόσο τη φυσική, όσο και την ανθρώπινη δημιουργία. Η δυνατότητα του ψαρέματος το καλοκαίρι και του κυνηγιού το χειμώνα επιτρέπει, σε όσους αγαπούν αυτές τις ενασχολήσεις, να βρουν αυτό που αναζητούν μέσα σε ένα όμορφο και υγιεινό περιβάλλον. Η ανατολή του ήλιου κατευθείαν από τη θάλασσα και οι καταπληκτικές φεγγαρόφωτες βραδιές, με πανσέληνο ή όχι, θα μείνουν ανεξίτηλες στη μνήμη του επισκέπτη. Στην Κύμη υπάρχουν πολλά εστιατόρια καφέ, μπαρ, ουζερί κλπ που συνθέτουν την έντονη νυχτερινή ζωή της, ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες. Μπορείτε να απολαύσετε φρεσκότατα ψάρια, θαλασσινά, κρεατικά και μοναδικά τοπικά πιάτα. Για τους λάτρεις των γλυκών, η Κύμη φαντάζει ιδανική καθώς φημίζεται για τα παραδοσιακά γλυκά της, όπως ο Κουμιώτικος μπακλαβάς, τα αμυγδαλωτά, τα γλυκά από μούστο, όπως τα σουτζούκια και τα χαϊμαλιά. Ονομαστά είναι επίσης τα Κουμιώτικα σύκα. Επισκεφθείτε το Σπίτι του Ερευνητή – Ιατρού Γεωργίου Παπανικολάου, αλλά και τη Χηλή (Παραθεριστικό Οικισμό σε γραφική ακτή).  Τον Aρχαιολογικό χώρο της Κύμης που βρίσκεται σε απόσταση τριών χιλιομέτρων από τη θάλασσα, στο λόφο Βιγλατούρι. (Εδώ αποκαλύφθηκε ένας ολόκληρος οικισμός της προϊστορικής και γεωμετρικής περιόδου με σπίτια, ιερά, πλατείες, δρόμους και τάφους). Τα ερείπια που είναι ορατά και καλύπτουν όλες τις πλαγιές του λόφου, ανήκουν κυρίως στον οικισμό των γεωμετρικών χρόνων, του οποίου η έκταση δεν έχει ακόμη διαπιστωθεί στο σύνολό της. Το Χωνευτικό, πηγή με πόσιμα Ιαματικά νερά. Η πηγή του Χωνευτικού καθιερώθηκε ως ιαματική από τα μέσα περίπου το 19ου αιώνα από την αναμφισβήτητη θετική επίδρασή της στους νεφροπαθείς. Με Προεδρικό Διάταγμα η πηγή «Χωνευτικό» ανακηρύχθηκε ως θεραπευτική και κατατάχθηκε στην κατηγορία των «Ιαματικών πηγών τοπικής σημασίας». Το Λαογραφικό Μουσείο το οποίο στεγάζεται σε ένα διώροφο νεοκλασικό κτίριο. Τα πολυάριθμα εκθέματα του αντιπροσωπεύουν την υφαντική, την κεντητική, τις ενδυμασίες, την μεγαλλοτεχνία, την κεραμική και την Λαϊκή ζωγραφική. Ξεχωρίζουν μεταξύ άλλων, τα περίφημα μεταξωτά της Κύμης, τα άμφια του Αγίου Νεκταρίου, οι στολές των πολεμιστών των Βαλκανίων Πολέμων και τα Ενθυμήματα του Γεωργίου Παπανικολάου. To Φαράγγι του Αποκλείστη που βρίσκεται 3 χιλιόμετρα βόρεια της Κύμης. Είναι ένα κακοτράχαλο και απροσπέλαστο φαράγγι, μέσα από το οποίο περνάει ο ποταμός Αποκλείστης. Σχηματίζεται από το βουνό Αξάνεμα και από το λόφο Μονή Σωτήρος, σε ύψος 300 – 350 μέτρων και με πλάτος 10-40 μέτρα. Τα βουνά φέρεται να διαχωρίστηκαν κατά το σχηματισμό του Αιγαίου με την καταβύθιση της Αιγηίας κατά την Τριτογενή περίοδο. Την Παναγία Λιαουτσάνισσα Κύμης. Σε μια μαγευτική τοποθεσία, υψώνεται μεγαλοπρεπής ο Ναός της Παναγίας, αφιερωμένος στην Κοίμηση της Θεοτόκου. Χτίστηκε το 1849 από ντόπια κιτρινοκόκκινη πέτρα σε έναν εντελώς ασυνήθιστο ρυθμό. Το τέμπλο της είναι φιλοτεχνημένο από τον Ιωάννη Χαλεπά και οκτώ άλλους Τηνιακούς γλύπτες. Στην κεραμιδένια στέγη της έχει τρεις τρούλους. Ο ιερός ναός της «Παναγίας της Λιαουτσάνισσας» από το 1965 έχει χαρακτηρισθεί διατηρητέο μνημείο. Τον Προφήτη Ηλία η μοναδικότητα της θέσης και της θέας του οποίου θα αποτυπωθούν για πάντα στη μνήμη του επισκέπτη. Τον Ναό Ταξιαρχών. Πρόκειται για ένα πολύ παλιό εκκλησάκι που βρίσκεται στην κοιλάδα των Χαράδρων. Παλιά ήταν αγιογραφημένο, αλλά με το πέρασμα του χρόνου καταστράφηκε η αγιογράφησή του. Το Κάστρο της Κύμης. Το ερειπωμένο σήμερα κάστρο του «Αγίου Γεωργίου» βρίσκεται στην κορυφή βραχώδους λόφου που υψώνεται πάνω από την βόρεια ακτή. Βυζαντινό, πιθανόν φτιαγμένο τον 11ο αιώνα σε έκταση μικρότερη από ένα στρέμμα. Από το σημείο αυτό υπήρχε οπτικός έλεγχος στο στενό ανάμεσα στην Εύβοια και την Σκύρο. Την Ιερά Μονή Μεταμόρφωσης του Σωτήρος. Η γυναικεία σήμερα Μονή Σωτήρος βρίσκεται 4 χιλιόμετρα βόρεια της Κύμης, σε ένα απόκρημνο και ερημικό περιβάλλον, 250 μέτρα πάνω από τη θάλασσα. Σύμφωνα με την παράδοση ιδρύθηκε από μοναχούς του Αγίου Όρους τον 15ο αιώνα. Υπάρχει σφραγίδα του 1643 η οποία είναι χωρισμένη στα τέσσερα, όπως παρατηρείται στο Άγιο Όρος, ενισχύοντας την άποψη αυτή. Λέγεται ότι οι μοναχοί αυτοί διέφυγαν από τους Τούρκους και βρήκαν καταφύγιο εδώ. Η μονή είναι ένα πολύ μεγάλο κτηριακό συγκρότημα. Έχει όψη φρουρίου και περιβάλλεται από τέσσερις πτέρυγες κτηρίων. Στους τοίχους των κτηρίων της είναι εντοιχισμένα διάφορα αρχιτεκτονικά μέλη από προχριστιανικά οικοδομήματα. Στο κέντρο βρίσκεται ο ναός της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος, που πιστεύεται ότι είναι βυζαντινός. Το τέμπλο είναι ξυλόγλυπτο. Τον ναό στολίζουν φορητές εικόνες που έχουν μεταφερθεί από διαλυμένες μονές. Ξεχωριστός είναι ο χρυσοκέντητος επιτάφιος της Αποκαθήλωσης που έχει μεταφερθεί από διαλυμένο μοναστήρι, μάλλον της μονής Κλιβάνου, όπως και τα δύο άγια ποτήρια της μονής Κλιβάνου, που μεταφέρθηκαν μετά τη διάλυση και εκποίηση της περιουσίας της το 1926. Η μονή είχε μεγάλο αριθμό μοναχών κατά τον 17ο αιώνα, είχε προοδεύσει πολύ και διέθετε μεγάλη πνευματική ακτινοβολία. Ήταν το κέντρο των μονών του Αιγαίου, όπου διέμενε και ο επίτροπος των Ιερών Μονών. Το μοναστήρι καταστράφηκε από τον πασά της Καρύστου Ομέρ Μπέη κατά τα έτη 1821-1823. Επισκευάστηκε όμως το 1847 με πρωτεργάτες τους οπλαρχηγούς Δ. Γιαννάκη, Γ. Ιωάννου, Δ. Δήμου και από τις δωρεές των κατοίκων της περιοχής. Η μονή έχει αξιόλογα εκκλησιαστικά συγγράμματα του 18ου και του 19ου αιώνα, καθώς και εκκλησιαστικά κειμήλια, μεταξύ των οποίων ένας χρυσοκέντητος επιτάφιος του 1635. Μέσα στο ναό φυλάσσονται λειψανοθήκες με λείψανα Αγίων και Μαρτύρων, όπως του Αγίου Τρύφωνα, του Αγίου Νικολάου, του Αγίου Χαραλάμπους, της Αγίας Παρασκευής.

Τον υγροβιότοπο του Δύστου. Στα δυτικά και βόρεια του Δύστου, απλώνεται η ομώνυμη λίμνη. Περιοχή με απέραντους καλαμιώνες, η λίμνη του Δύστου, αποτελεί ενδιάμεσο σταθμό για τα αποδημητικά πουλιά, γεγονός που την καθιστά σημαντικό υγροβιότοπο. Με απόφαση του Συμβουλίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, η λίμνη, συμπεριλήφθηκε από το 1979 στον κατάλογο Important Bird Areas In the EEC και σήμερα αποτελεί Ζώνη Ειδικής Προστασίας ( ΖΕΠ ) για τη διατήρηση των πτηνών. Επίσης, ο υγροβιότοπος είναι ενταγμένος στο δίκτυο Natura 2000. Η δημιουργία της λίμνης, πιθανότητα οφείλεται σε τεκτονικές διαταράξεις του τέλους της τριτογενούς περιόδου, κατά τις οποίες η κοιλάδα του Δύστου μεταβλήθηκε σε κλειστή λεκάνη. Πρώτα ίχνη κατοίκησης αφορούν στη νεολιθική εποχή, όπως δείχνει η εύρεση λεπίδων οψιανού και οστράκων νεολιθικών αγγείων. Οργανωμένος οικισμός υπήρχε στο λόφο ήδη από την αρχαϊκή περίοδο, αλλά άκμασε κυρίως στην κλασσική και ελληνιστική περίοδο. Κατά τον 4ο π. Χ. αιώνα, έγιναν και οι πρώτες προσπάθειες για την αποξήρανση της λίμνης του Δύστου.

Την περιοχή της Καρύστου και την πανέμορφη πόλη της Καρύστου. Η Κάρυστος αξίζει μια επίσκεψη για την αρμονία της, για τη φιλοσοφία με την οποία είναι κτισμένη, για την αρχιτεκτονική ιδιαιτερότητα των ανοιχτών χώρων και του σχεδιασμού που την αφήνει να αναπνέει και που της χαρίζει επάξια τον τίτλο μιας εκ των ομορφότερων πόλεων στην Ελλάδα. Πόλη με μοντέρνο ρυμοτομικό σχέδιο, δημόσια νεοκλασικά κτίρια, με ευρείς δρόμους και πλατείες που έγιναν βάσει σχεδίου και κατόπιν παραγγελίας του Όθωνα (Βασιλιά της Ελλάδας) από τον Βαυαρό μηχανικό Μίρμπαχ. Για το λόγο ακριβώς αυτό και προς τιμή του Όθωνα η κωμόπολη αυτή έλαβε το 1848 την ονομασία "Οθωνόπολις" που μετονομάστηκε σε Κάρυστο μετά την μεταπολίτευση το 1862. Χάρη στο συνδυασμό βουνού και θάλασσας η Κάρυστος σήμερα έχει καταστεί τουριστικό κέντρο με αρκετές τουριστικές εγκαταστάσεις και με ζωηρή κίνηση ιδιαίτερα το καλοκαίρι. Αρμονία, γαλήνη, ξεκούραση περιμένουν τον επισκέπτη της Καρύστου και τον κάνουν να χαίρεται πραγματικά για την επιλογή να περάσει τις διακοπές του στην όμορφη αυτή πόλη. Η πόλη έχει πολλά ωραία ουζερί και ταβερνάκια στα οποία σερβίρονται ελληνικά εδέσματα και τα τοπικά παρασκευάσματα. Σημαντικό είναι να τονιστεί, ότι η Κάρυστος είναι ένας από τους σημαντικότερους ψαρότοπους στην Ελλάδα. Η περιοχή είναι γνωστή από τους αρχαίους χρόνους για το ψάρι της. Η τοπική κουζίνα και τα τοπικά προϊόντα έχουν κυρίαρχη θέση στις επιλογές των επισκεπτών. Τα ντόπια τυριά και τα ξακουστά Καρυστινά κρέατα συνοδευόμενα από το Καρυστινό κρασί είναι σίγουρα κάτι που θα μείνει στον επισκέπτη αξέχαστο. Κανείς δεν πρέπει να φύγει από τη Κάρυστο χωρίς να δοκιμάσει και τις παραδοσιακές κουρκουμπίνες, (μικρά κομμάτια από ζυμάρι που βράζονται και καίγονται σε κατσικίσιο βούτυρο ή λάδι), ένα έδεσμα πού βρίσκετε στον κατάλογο όλων των εστιατορίων. Το τουριστικό προφίλ συμπληρώνεται με έναν ωραίο παραλιακό δρόμο για ατελείωτες βόλτες μέχρι το θαλασσοδαρμένο λιμενοβραχίονα και ατελείωτες πανέμορφες αμμουδερές παραλίες και γαλάζια καθαρά νερά. Σε περίοπτη θέση ο επισκέπτης μπορεί να αντικρύσει από τα περισσότερα σημεία της Καρύστου, στο λόφο πάνω από το χωριό Γραμπιά το ανεμοδαρμένο κοκκινόκαστρο ( Castello-Rosso). Κτίστηκε το 1205 από Λατίνους μετά την άλωση της Εύβοιας απ’ αυτούς, στο σημείο που παλαιότερα υπήρχε η αρχαία ακρόπολη της Καρύστου. Δίπλα στο λιμάνι, στο ανατολικό άκρο, υπάρχει παλαιό ενετικό φρούριο (Μπούρτζι). Είναι ένας καλοδιατηρημένος επιλεγμένος προμαχώνας εξαγωνικού πεταλωειδούς σχήματος. Εκτιμάται ότι χτίστηκε στα μέσα του 13ου αιώνα από ενετούς. Επισκευάστηκε, αναστηλώθηκε και εξωραΐστηκε το 1960 από την Αρχαιολογική Εταιρεία. Απέναντι σχεδόν από το Μπούρτζι, επί του παραλιακού δρόμου βρίσκεται το Γιοκάλειο Πνευματικό ίδρυμα, το οποίο περιλαμβάνει αίθουσα πολλαπλών εκδηλώσεων και βιβλιοθήκη 11.000 τόμων. Στο ίδιο κτίριο στεγάζεται το Αρχαιολογικό Μουσείο, όπου φιλοξενούνται εκθέματα που μαρτυρούν τη σπουδαία ιστορία της περιοχής από τα προϊστορικά χρόνια ως και τη ρωμαϊκή περίοδο. Ξεχωρίζει επίσης το κτήμα Μοντοφώλι που βρίσκεται στη Παλαιά Xώρα Καρύστου, στη Νότια Εύβοια, και υπήρξε από αρχαιοτάτων χρόνων σημείο αναφοράς στη περιοχή. Είναι κηρυγμένος αρχαιολογικός χώρος. Αρχαιολογικά ευρήματα από το κτήμα εκτίθενται στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Καρύστου. Από την εποχή της Φραγκοκρατίας υπήρξε ιδιοκτησία του εκάστοτε άρχοντα του Κάστρου ( Castello Rosso ) το οποίο όπως και το κτήμα είναι χτισμένο επάνω στο λόφο Μοντοφώλι. Τελευταίος ιδιοκτήτης στα χρόνια της Τουρκοκρατίας υπήρξε ο Ομέρ Πασάς της Καρύστου και τότε ονομαζότανε «οι μπαξέδες του Πασά». Με την αναχώρηση των Οθωμανών από την Κάρυστο μεταβιβάστηκε με σουλτανικό φιρμάνι στον Ιωάννη Παπαρρηγόπουλο, υποπρόξενο της Ρωσίας στην Κάρυστο και αυλάρχη του Βασιλιά Γεωργίου του Α΄. Στην περιοχή της Καρύστου, από τα πανάρχαια χρόνια ο άνθρωπος έζησε εδώ, έδρασε, επηρέασε και επηρεάστηκε από τη φύση. Σχεδόν παντού σώζονται λιθόχτιστα μονοπάτια, μαντριά, βρύσες και άλλες παραδοσιακές λιθοδομές μέσα στη φύση. Η κτηνοτροφία και η γεωργία έχουν συνυπάρξει για αιώνες τώρα με το φυσικό τοπίο προσδίδοντάς του μια μοναδική ποικιλομορφία. Η διεθνής σημασία της Όχης και της ευρύτερης περιοχής για τη διατήρηση της φυσικής κληρονομιάς βασίζεται στις ιδιαιτερότητες του περιβάλλοντός της. Το ποικιλόμορφο τοπίο, η ποικιλία μικροκλιμάτων, η ιδιαίτερη υδρογεωλογία και η γεωγραφική απομόνωση της περιοχής συνθέτουν ένα δυναμικό σχηματισμό με μοναδικό χαρακτήρα. Η Όχη, το βουνό των πηγών ! Το ανάγλυφο της Όχης κυριαρχείται από γυμνούς βραχώδεις σχηματισμούς. Λόγω της γεωλογικής ιδιομορφίας, δεκάδες πηγές αναβλύζουν λίγο κάτω από τις κορφές της Όχης και σχηματίζουν οκτώ μικρά ποτάμια. Οι εναλλαγές των τοπίων είναι εντυπωσιακές. Από τις απότομες πλαγιές της Όχης, τα ρέματα καταλήγουν σε απομονωμένες παραλίες, στις απόκρημνες ακτές του Καβοντόρου και στον μικρό Κάμπο της Καρύστου. Στην περιοχή έχουν καταγραφεί συνολικά 210 είδη πουλιών, από τα οποία 97 είναι απειλούμενα και αυστηρά προστατευόμενα είδη.  Στους πολύτιμους βιότοπους της νότιας Καρυστίας φωλιάζουν τουλάχιστον 70 είδη πουλιών. Κάθε άνοιξη τα τραγούδια τους αντηχούν στην περιοχή συνθέτοντας μια μοναδική σε ποικιλία μελωδία. Αξιόλογη είναι η βιολογική ποικιλότητα της περιοχής. Πολλά είναι τα είδη άγριας πανίδας – άφθονες οι πεταλούδες, ποικίλα τα είδη ερπετών και αμφιβίων...Ορισμένα από τα είδη που συναντά κανείς, είναι πολύ σπάνια και απειλούνται με εξαφάνιση, όπως η Μεσογειακή Φώκια, που επιβιώνει στις βραχώδεις ακτές του Καβοντόρου. Το Φαράγγι του Δημοσάρη είναι από τα ομορφότερα φυσικά τοπία της Εύβοιας. Ένα παραδοσιακό μονοπάτι, εν μέρει λιθόστρωτο, διασχίζει το φαράγγι. Τοπίο καταπράσινο και δροσερό, με μεγάλη ποικιλία βλάστησης και πολλά αγριολούλουδα. Δεκάδες είδη πουλιών φωλιάζουν μέσα στο φαράγγι. Εδώ φωλιάζουν φιδαετοί, τσιχλογέρακα, μπούφοι και νεροκότσυφες, ενώ φθινόπωρο απαντούν τα όρνια, που στην Εύβοια απειλούνται με εξαφάνιση. Στο εξαιρετικό κέντρο περιβαλλοντολογικής ενημέρωσης θα ενημερωθείτε για την άγρια ζωή της περιοχής, τα σπάνια είδη ζώων και φυτών, το φαράγγι Δημοσάρη, τα δρακόσπιτα, τον καστανόλογγο και γενικά όλους τους σπάνιους θησαυρούς της Καρυστίας. Το κέντρο διαθέτει σύστημα stellar (σύστημα πολυμεσικής τεχνολογίας για προβολή μνημείων πολιτιστικής κληρονομιάς). Το μυστηριώδες μνημείο της Εύβοιας, τα δρακόσπιτα είναι μεγαλιθικές κατασκευές και έχουν ανακαλυφθεί γύρω στα 20 με 30. Η λαϊκή φαντασία τα βάφτισε δρακόσπιτα γιατί λόγω μεγέθους και τοποθεσίας που είναι χτισμένα, θα μπορούσαν να κατοικούνται από δράκους, και όχι από ανθρώπους. Σύμφωνα με την επικρατέστερη εκδοχή ήταν ιεροί οίκοι αφιερωμένοι στον Δία και την Ήρα και κατασκευασμένα τον 7ο έως τον 2ο αιώνα π. Χ. Πάνω από την πόλη της Καρύστου, βρίσκονται οι Κολώνες ή Κύλινδροι, στο αρχαίο ρωμαϊκό λατομείο, στο οποίο σώζονται ημιτελείς κίονες, που κατασκευάζονταν για να κοσμούν ναούς της αρχαιότητας. Σε απόσταση πέντε χιλιομέτρων από την Κάρυστο βρίσκεται το χωριό Μύλοι. Διασχίζεται από το ρέμα Πλατανίτσες, που κατεβαίνει από την Όχη προς την Κάρυστο. Οφείλει την ονομασία του στους πολλούς νερόμυλους που συντηρούσε κάποτε το ποτάμι. Το χωριό έχει πετρόκτιστες κρήνες, παλιά αρχοντικά και τοξωτά γεφύρια, μάρτυρες της ακμής του στο παρελθόν. 

Το Μαρμάρι ένα πολύ γνωστό προορισμό της Νότας Εύβοιας. Στα αρχαία χρόνια υπήρχε λιμάνι για την εξαγωγή μαρμάρου από το οποίο πήρε και το όνομά του. Η οικονομική άνθηση της περιοχής οφείλεται ακόμα και σήμερα στα πετρώματα της περιοχής και ιδιαίτερα στους σχιστόλιθους (τις γνωστές πλάκες Καρύστου). Σήμερα, απλωμένο σε ένα γραφικό και χαρακτηριστικό φυσικό ημικύκλιο, έχει εξελιχθεί σε κέντρο παραθερισμού και είναι ιδανικό ορμητήριο για την εξερεύνηση. Τους καλοκαιρινούς μήνες σφύζει από ζωή, ενώ το χειμώνα μεταμορφώνεται σε ένα ήσυχο και πολύ γραφικό ψαροχώρι. Έχει τη δυνατότητα να φιλοξενήσει μεγάλο αριθμό επισκεπτών με μεγάλες και σύγχρονες ξενοδοχειακές μονάδες που κάθε χρόνο αυξάνονται. Το γραφικό ψαροχώρι βρίσκεται στην κυριολεξία μία ανάσα από την Αττική, αφού απέχει μόλις μία ώρα από το λιμάνι της Ραφήνας. Εδώ μπορείτε να βρείτε φρέσκο ψάρι, αξέχαστους θαλασσινούς μεζέδες, καφέ, μπαρ και εστιατόρια πάνω στο κύμα του Νότιου Ευβοϊκού. Σημείο αναφοράς του Μαρμαρίου αποτελούν οι παραλίες και το σύμπλεγμα των νήσων Πεταλιών που βρίσκονται σε απόσταση αναπνοής από τον κόλπο του. Το Μαρμάρι έχει γίνει αγαπημένος προορισμός windsurfers, πεζοπόρων, ορειβατών, φυσιολατρών, ανθρώπων που αγαπούν τις καταδύσεις και επιδιώκουν μία ιδιαίτερη επαφή τόσο με τον κόσμο του βυθού όσο και με την φύση.

Τα Νέα Στύρα που αποτελούν το επίνειο της κοινότητας Στύρα (Αρχαία Στύρα). Πρόκειται για μια καταπράσινη γραφική κωμόπολη, με παραδοσιακές γειτονιές. Αξίζει να επισκεφθείτε την όμορφη μητρόπολη των Στύρων και το εκκλησάκι της Παναγίας της Μεσοσπορίτισσας (17ος αι.) ακριβώς απέναντι, αλλά και τα εκκλησάκια του Ευαγγελιστή Λουκά και των Αγίων Σαράντα. Στενά καλντεριμωτά δρομάκια οδηγούν στη Μεγάλη Βρύση, που από τα χρόνια της τουρκοκρατίας, μέσα σ' ένα μαγευτικό τοπίο με τρεχούμενα νερά και δροσερά πλατάνια, προσφέρει στον επισκέπτη μοναδική ευχαρίστηση. Μια θαυμάσια περιπατητική διαδρομή προς τον κοντινό οικισμό των Καγκαδαίων, μέσα στη δροσερή καταπράσινη ρεματιά, προσφέρει αληθινή αναψυχή. Σημαντικά μεσαιωνικά μνημεία αποτελούν το Κάστρο των Αρμένων, πάνω στο όρος Κλιόσι, και τα δύο εκκλησάκια που βρίσκονται μέσα σ' αυτό. Η βραχοσκέπαστη εκκλησία του Αγίου Νικολάου, που έδωσε και το όνομα της στο λόφο του κάστρου, έχει χτιστεί στις αρχές του 18ου αιώνα. Ο ναός της Παναγίας του Κάστρου έχει ανοικοδομηθεί το 1746, όπως δηλώνουν οι δυο επιγραφές στην είσοδο του, πάνω στα ερείπια προγενέστερης μονόκλιτης μαρμαροσκέπαστης βασιλικής. Μια επίσκεψη στο μνημείο του Ηλία Μαυρομιχάλη και στα ερείπια του ανεμόμυλου όπου έζησε τις τελευταίες ηρωικές στιγμές του, πάνω στο ύψωμα του Προφήτη Ηλία, μας δίνει την ευκαιρία να θυμηθούμε την ιστορία του τόπου και να απολαύσουμε ένα υπέροχο θέαμα όπου το βλέμμα μας αγκαλιάζει ολόκληρο τον κόλπο των Στύρων, τα Στουρονήσια και τις ακτές της Αττικής απέναντι. Η περιοχή συγκεντρώνει πολλούς ξένους τουρίστες και πολλούς Αθηναίους ιδιαίτερα κατά τους καλοκαιρινούς μήνες. Στα Νέα Στύρα υπάρχει λιμάνι που συνδέει την περιοχή με την Αττική (Αγία Μαρίνα) με πολύ συχνά δρομολόγια. Στην παραλία υπάρχουν πολλές καφετέριες και ταβέρνες όπου μπορείτε να απολάυσετε τον καφέ το φρέσκο ψάρι και τα λαχταριστά θαλασσινά ή και ντόπια φρέσκα κρέατα. Θερινά σινεμά, όμορφα μπαράκια πεντακάθαρη θάλασσα, όμορφες παραλίες και κάθε τι που μπορεί να επιθυμήσει ο επισκέπτης βρίσκονται εύκολα στη διάθεση του. Πάνω από το λιμάνι υπάρχει ένας λόφος με το εκκλησάκι του Αγίου Κωνσταντίνου και της Αγίας Ελένης, όπου η πανοραμική θέα της ακτής και του μικρού νησιού (Στυρονήσι) κόβουν πραγματικά την ανάσα. Στην περιοχή, θα συναντήσετε το πανέμορφο Φαράγγι του Χάρακα.

Τον Αλμυροπόταμο, ένα παραδοσιακό χωριό, κτισμένο σε βραχώδη πλαγιά με επίνειο τον οικισμό Παναγιάς σε μία από τις ομορφότερες παραλίες του Ευβοϊκού, την παραλία του Αλμυροποτάμου στο βάθος του ομώνυμου κόλπου, η οποία έλκει πλήθος επισκεπτών με συνεχή ανάπτυξη και σημαντικά βήματα στην τουριστική υποδομή της. Σε μικρή απόσταση, δίπλα από τον οικισμό υπάρχει ποτάμι αλμυρού νερού, από όπου πήρε το όνομά του ο Αλμυροπόταμος. Η παραλία κατά μήκος του οικισμού, οργανωμένη με ομπρέλες, καμπίνες και ντους, είναι αμμώδης με ήσυχα καθαρά νερά, ρηχά στη βορινή πλευρά ενώ αντίθετα βαθειά στη νότια. Τα αλμυρίκια και οι ευκάλυπτοι κατά μήκος της παραλίας χαρίζουν απλόχερα τον πλούσιο ίσκιο τους στους λουόμενους. Υπάρχουν αρκετές επιχειρήσεις εστίασης και διασκέδασης δίπλα στη θάλασσα, φροντίζοντας για τις όποιες διατροφικές και ψυχαγωγικές ανάγκες των παραθεριστών. Οι φανατικοί του ψαρέματος είτε μέσα από την θάλασσα με σκάφος, είτε από την παραλία με καλάμι και πετονιά θα ικανοποιηθούν από το αποτέλεσμα αφού θα βρουν σημαντικό αριθμό ψαριών και οστρακοειδών, που οφείλεται στα καθαρά νερά της περιοχής.

Το ταξίδι στη Νότια Εύβοια προσφέρει πολύ δυνατές συγκινήσεις. Ατενίζοντας τα κύματα του Κάβο Ντόρο, νιώθεις ότι η Νότια Εύβοια είναι το πέρασμα, ο δίαυλος για το απέραντο γαλάζιο του Αιγαίου. Αυθεντική, μυστήρια, με καλά κρυμμένους τους θησαυρούς της, η Νότια Εύβοια είναι ο αγαπημένος προορισμός των φυσιολατρών. 

Η αποκάλυψη όμως του ταξιδιού αυτού είναι τα χωριά του Κάβο Ντόρο που γνώρισαν το ηλεκτρικό ρεύμα μόλις τη δεκαετία του ’80. Στην Άντια, θα γνωρίσετε ένα μοναδικό φαινόμενο. Οι κάτοικοι της, έχουν αναπτύξει μια δική τους διάλεκτο με σφυρίγματα. Ο πρωτότυπος αυτός τρόπος επικοινωνίας ξεκίνησε στα χρόνια της Τουρκοκρατίας. Από την Άντια μπορείτε ν΄ επισκεφτείτε και την αρχαία Αρχάμπολη που είναι κρυμμένη σ΄ ένα φαράγγι του Κάβο Ντόρο.

Τις παραλίες της Νότιας Εύβοιας που θα ικανοποιήσουν κάθε γούστο και θα μαγέψουν με την ΄΄ κυκλαδίτικη ομορφιά τους. Παραλίες μικρές ή μεγάλες, κοσμικές ή όχι, πανέμορφες και γραφικές όπως την παραλία Θαψά, την παραλία Τσίλαρο, την παραλία Σουτσίνι, της Πλατάνας, των Αγίων Αποστόλων, του Αγίου Δημητρίου, του Αλμυροπόταμου, των Ζαράκων, των Μεσοχωρίων, της Μεγάλης Άμμου, των Κόσκινων, την παραλία στο Γιαννίτση, την παραλία στο Αρμυρίκι, στους Καλλιανούς, κλπ.