Φορολογική Συνείδηση και Ειλικρίνεια.

Άρθρο του κ.Παντελή ΚούκουΑντιπροέδρου του Επιμελητηρίου.

Μερικές σκέψεις για να ξεκινήσει μια ειλικρινής συζήτηση για θέματα που δεν αφορούν τα τηλεοπτικά παράθυρα αλλά την πραγματική ζωή.

Με αφορμή την διαφημιστική καμπάνια του ΥΠΟΙΟ για την Φορολογική Συνείδηση στην οποία θα πρόσθετα και την συνέπεια προς τους Ασφαλιστικούς Οργανισμούς έρχονται στη σκέψη οι σκηνές καθημερινής τρέλας και αμετροέπειας που ζουν και υφίστανται οι επιχειρήσεις οι επαγγελματίες και γενικώς όσοι ασκούν ιδιωτικό επάγγελμα καθώς και οι λογιστές τους στην επαφή τους με τις αρμόδιες αρχές ενώ δεν πρέπει να αποσιωπηθεί πώς την ίδια κατάσταση βιώνουν οι πάρα πολλοί συνεπείς και γι αυτό ανώνυμοι δημόσιοι λειτουργοί.

Σωστή λοιπόν η άποψη για την φορολογική συνείδηση όπως παρουσιάζεται αλλά δεν είναι ειλικρινής. Σήμερα υπάρχει πολύπλοκη φορολογική και ασφαλιστική νομοθεσία η οποία επιβαρύνεται από χιλιάδες εγκυκλίους που ακόμη και οι πλέον ειδικοί δυσκολεύονται να παρακολουθήσουν. Η κατάσταση αυτή υπάρχει για πολλούς λόγους όμως με κυριότερη αιτία την προστασία της διαφθοράς και συναλλαγής και των δύο πλευρών γιατί για κάθε ένα που «τα δίνει» υπάρχει κάποιος «που απαιτεί να τα παίρνει». Με τέτοιο πολύπλοκό σύστημα κανείς δεν είναι αθώος και η συναλλαγή αποτελεί το κοινό τόπο επίλυσης.

Αν λοιπόν είναι επιβεβλημένη που πρέπει να είναι η καθιέρωση της Φορολογικής Συνείδησης θα πρέπει άμεσα και απλά όλοι μας ιδιώτες δημόσιο συνδικαλιστές της ΑΔΕΔΥ και βέβαια όλα τα κόμματα (που εμείς τα δημιουργήσαμε για να μας εκπροσωπούν) δηλαδή εμείς που αποτελούμε το κράτος να συμφωνήσουμε σε πολύ απλά πράγματα όπως:

1. Απλή και κατανοητή Φορολογική Νομοθεσία στην οποία ο Φορολογούμενος και η επιχειρήσεις έχουν το τεκμήριο της αθωότητας. Μόνο έτσι δεν θα υπάρχουν γκρίζες ζώνες αυθαιρεσίες και κίνητρα φοροδιαφυγής.

2. Απλή και ενιαία Φορολόγηση του Εισοδήματος των Φυσικών Προσώπων με πρόσθεση όλων των εισοδημάτων εισοδήματος από όλες της πηγές (μισθοί κέρδη από εταιρείες από μισθώσεις κλπ) και κατάργηση κάθε σχετικού αυτοτελούς φόρους.

3. Μειωμένη Φορολογία (π.χ. 10%) ή και Απαλλαγή φορολογίας για τα κέρδη των επιχειρήσεων που επανεπενδύονται γιατί αυτά δημιουργούν ανάπτυξη και απασχόληση και μηδενική φορολογία για την μεταβίβαση μετοχών και εταιρικών μεριδίων.

4. Μειωμένο αλλά καλά εκπαιδευμένο προσωπικό στο Δημόσιο το οποίο θα επιλέγεται με διαδικασίες διαγωνισμού μέσω της Εθνικής Σχολής Δημόσια Διοίκησης.

5. Ανάδειξη της σημασίας του Φοροτεχνικού του Λογιστή και του Ορκωτού Ελεγκτή με αναβάθμιση ευθυνών και υποχρεώσεων αλλά και αμοιβών ώστε να αποτελούν τον βασικό συνομιλητή εταιρείας επαγγελματία και αρχών και κατάργηση της στρατιάς δημόσιων ελεγκτών που ελέγχουν δημόσιους ελεγκτές ώστε να καταπολεμηθεί γραφειοκρατία και καθυστερήσεις και οι επιχειρηματίες να είναι συγκεντρωμένοι στην δουλειά τους.

6. Καθιέρωση του ΦΠΑ σε συναλλαγές μεταβιβάσεων ακινήτων την οικοδομή κλπ.

Ένα φορολογικό σύστημα πρέπει να είναι δίκαιο κατανοητό και απλό τόσο για το κοινωνικό σύνολο (δηλαδή όλους μας) που το εισπράττει μέσω ενός υγιούς κράτους και των έργων που εκτελούνται όσο και για τους πολίτες και επιχειρήσεις που συνεισφέρουν το συνολικό αυτό κοινωνικό εισόδημα μέσω του πλούτου που παράγουν. Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι το κράτος είμαστε εμείς. Δεν είναι κάτι ουδέτερο κα μεταφυσικό.

Η έλλειψη συνολικής κοινωνικής συνείδησης ειλικρίνειας και η περίσσια υποκρισία είναι αυτά που κάνουν τα παιδιά να μας παίρνουν με τις πέτρες και όχι γιατί είναι η γενιά των 700 ευρώ. Οι περισσότεροι από εμάς με λιγότερα ξεκινήσαμε αλλά πιστεύαμε πως μπορούμε να βελτιώσουμε κάτι σε αυτή την χώρα.